عجب حکایتی شده ایم!

یکی بود یکی نبود

غیر از خدا هیچکس نبود

...

ای بابا اتفاقاً همه دور هم جمع هستند

ولی ظاهراً اونی که همیشه می گفتند بوده و هست , نیست

بی خیال دوز بالای خماری خودم رو گردن هرچیزی نیاندازم بهتره

فقط خودم رو که در آینه می بینم و دور و برم را , یاد اون دیالوگ علی حاتمی در هزاردستان می افتم:

"جماعت خواب ، اجتماع خواب زده ، جامعه چرتی"

صابر هم صبرش لبریز شد.