| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
کمی زیادی خوشبینانه است شاید!! کمی هم یه جورایی... بالاخره دوران سربازی است دیگه!
***
می روم در دشت تنهایی
می سرایم خویشتن را
چیستم من ای من از من غریب
چیستم من چیستم جز یک مسافر در درون این قطار زندگی
راهی راهی عجیب
بی اختیار
راه بی پایان ره روزانگی
کوره راهی که مرا با خود برد هر جا که می خواهد
چیستم من غیر یک پر در هوا
درمیان بادهای سهمگین
چیستم من غیر یک پف روی آب
آب غران , آب توفنده
مرا هر دم زند بر روی هر سنگی که می خواهد
من چیستم بازیچه این چرخ گردون؟
زندگی را دود کردن از برای زنده بودن
زنده بودن از برای دود کردن زندگی را
من همینم یا که چیز دیگرم؟
راست می گویند که من
جانشین آن خدا بر روی خاکم
یک من آزاد , خود مختار
***
در کنار کوره راه زندگی
در میان صخره ها
گاه و بیگاه چشم من
آشنا گردد به روی منظره هایی شگفت انگیز و تکراری
بر زمین افتاده اجسادی به زیر صخره ها
در کنار شان ریخته خونهای پاک
در درون دستهاشان پرچمی خشکیده است
که حکایت می کند با من از این پیشینیانم این چنین:
ما خواستیم از کوره راه روزمره ی زندگی
راه بی پایان ره روزانگی
راه دیگر را گزینیم
آن ره آزادگی
از همین رو از درون راه خارج می شدیم
تا که راه دیگری را طی کنیم
تا به بالای بلندای زمان
صخره ها را زیر پامان پی کنیم
ای که بعد از ما درون راه خواهی زد قدم
چشم بگشای
تو به غیر از یک پری روی هوا
تو به غیر از یک پفی بر روی آب
تو نیستی بازیچه این چرخ گردون
چشم بگشای , راه ما پی گیر
***
اینک
این منم آن جانشین خالقم بر روی خاک
این منم آن وارث خونهای پاک
اینک آن پرچم به روی دستهایم
پرچم آزادگی
راهی ام در کوره راه
لیک خواهم من به روی صخره ها بالا روم
می توانم در رهی دیگر گذارم پا
یک مسیر تازه سازم
کوله بار راهیان قبل خود را هم به دوش خسته ام گیرم
جای پای خویش را در راه هایی من گذارم
کاندر آن از قبل من
هیچ انسانی نکردست امتحان آن راه را
من توانم ساختن فردای خود را
***
اینک
من
در درون دشت تنهایی به هر سویی که خواهم راه می پویم.
1378/5/20
مشهد