میله بدون پرچم

این نوشته ها اسمش نقد نیست...نسیه است. (در صورت رمزدار بودن مطلب از گزینه تماس با من درخواست رمز نمایید) آدرس کانال تلگرامی: https://t.me/milleh_book

میله بدون پرچم

این نوشته ها اسمش نقد نیست...نسیه است. (در صورت رمزدار بودن مطلب از گزینه تماس با من درخواست رمز نمایید) آدرس کانال تلگرامی: https://t.me/milleh_book

تونی موریسون

در هجدهم فوریه سال 1931 با نام اصلی کلوئه آردلیا وُفورد در لوراین (ایالت اهایو) متولد شد. او دومین فرزند از چهار فرزند خانواده‌ای سیاهپوست و از طبقه‌ی کارگر بود؛ خانواده‌ای مهاجر که برای فرار از مشکلات تبعیض نژادی از جنوب امریکا، به شمال رفتند. پدر و مادرش با نقل روایتهای عامیانه‌ی آفریقایی‌ـ‌آمریکایی و داستان‌های اشباح و آوازخوانی، از همان دوران کودکی علاقه به ادبیات و میراث نژاد سیاه را در او نهادینه کردند. خواندن رمان را از کودکی آغاز کرد و بعدها جین آستین و لئو تولستوی به نویسندگان محبوبش تبدیل شدند. پدرش جوشکاری بود که به‌رغم بیسوادی، پول لازم را برای تحصیلات عالی دخترش فراهم کرد. در دوره‌ی نوجوانی غسل تعمید داده شد و اسم تعمیدی آنتونی (با عنایت به قدیس سن‌آنتونی) را بر او نهادند و بعد از مدتی نام خودمانی تونی را از آن نام اقتباس کرد.

تونی در سال 1949 وارد دانشگاه هاوارد شد. در 1953 مدرک کارشناسی خود را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی دریافت کرد. او تحصیلاتش را در دانشگاه کرونل نیویورک ادامه داد و در 1955 فارغ‌التحصیل شد. پس از آن ابتدا دو سال در دانشگاه تگزاس و سپس تا سال 1964 در هاروارد به تدریس ادبیات انگلیسی پرداخت. وی در سال ۱۹۵۸ با دانشجویی جامائیکایی به نام «هارولد موریسون» ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. اما در سال ۱۹۶۴ پس از شش سال زندگی مشترک از همسرش جدا شد.

در سال 1965، به عنوان ویراستار کتاب در نیویورک مشغول به کار شد. دو سال بعد نخستین ویراستار ارشد سیاهپوست در انتشارات رندوم هاوس شد. اولین رمانش را با عنوان «آبی ترین چشم» در سال 1970 نوشت. او با انتشار این اثر توانست هویت جدیدی برای خود کسب کند. سرود سلیمان(1977) با کسب دریافت جایزه منتقدان و کتاب ماه سهم به سزایی در شهرت او داشت. دلبند(1987) پس از انتشار در لیست پرفروش‌ها قرار گرفت اما وقتی جایزه ملی کتاب آمریکا و جایزه‌ی ملی حلقه‌ی منتقدان به این کتاب تعلق نگرفت بسیاری از نویسندگان به این امر اعتراض کردند. دلبند جایزه پولیتزر سال 1988 را به خود اختصاص داد و  بعدها فیلمی بر اساس آن با بازی اُپرا وینفری ساخته شد.

در سال 1993 به دلیل آن‌که "در رمان‌هایش با قدرتی ژرف و نگاهی شاعرانه به وجه مهمی از واقعیت جامعه آمریکا حیاتی دوباره بخشیده است" به عنوان اولین زن سیاه‌پوست موفق به دریافت جایزه نوبل شد. وی علاوه بر مشخصه‌هایی چون ترسیم تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی و اختلاف طبقاتی، از مؤلفه‌هایی چون اسطوره و تخیل نیز در رمان‌هایش بهره می‌گیرد.

بر اساس نظرسنجی روزنامه نیویورک‌تایمز از تعدادی نویسندگان برجسته آمریکایی در سال 2006، رمان دلبند به عنوان بهترین اثر داستانی ادبیات آمریکا در ربع قرن گذشته انتخاب شد. وی نخستین زن سیاه‌پوستی است که در دانشگاهی امریکایی (دانشگاه پرینستون)، یک کرسی دایمی استادی به نام خود ثبت کرده است.

او طی شش دهه فعالیت ادبی خود، ۱۱ رمان، ۵ کتاب کودک، دو نمایشنامه و یک اپرا نوشت و جوایز و نشان‌های متعددی دریافت کرد. تونی موریسون سرانجام در روز دوشنبه ۵ اوت ۲۰۱۹ در سن ۸۸ سالگی درگذشت.

..............................

پ ن 1: کتاب بعدی که در مورد آن خواهم نوشت «دلبند» خواهد بود. پیش از این در مورد «جاز» از همین نویسنده اینجا نوشته‌ام.

پ ن 2: پس از دلبند به سراغ «اروپایی‌ها» اثر هنری جیمز خواهم رفت.


نظرات 6 + ارسال نظر
مراد پنج‌شنبه 11 دی‌ماه سال 1399 ساعت 01:39 ق.ظ

با درود،
پیشنهاد ویژه رای مطالعه:
مهمانسرای دو دنیا
اریک امانوئل اشمیت
ترجمه از زبان اصلی(فرانسه) خانم شهلا حائری
116 صفحه - 18 هزار تومان

سلام
به قول معروف توصیه به اشمیت توصیه به خوبی‌هاست
ممنون

اسماعیل بابایی پنج‌شنبه 11 دی‌ماه سال 1399 ساعت 08:11 ق.ظ http://fala.blogsky.com

درود حسین آقا!
واقعا تلاشتون برای معرفی کتاب ها قابل ستایشه. خداقوت بهتون.
خیلی خوش حالم که اینجا هست.
پاینده باشید.

سلام
به قول صائب تبریزی ما زنده به آنیم که آرام نگیریم... منتها همانطور که شما بهتر می‌‎دانید موج‌ها به صورت طبیعی دچار میرایی می‌شوند مگر اینکه یک نیروی خارجی به صورت هارمونیک به سیستم وارد شود. بخش بزرگی از این نیروی هارمونیک که من و وبلاگ را به سمت تداوم و نوسان (و بل حرکات موزون!) رهنمون می‌کند از مخاطبان به دست می‌آید.
نگاه گرمشان مستدام باد.

سمره جمعه 12 دی‌ماه سال 1399 ساعت 09:31 ق.ظ

سلام
ما شاگرد های خوبی نیستیم ولی هستیم گاهی هورایی میکشیم تشویقی میکنیم

سلام
شما که گاهی در کتابخوانی همراه هم می‌شوید. شرایط کرونایی و باقی موارد به هر حال مانع شده‌اند... من هم سرعتم پایین آمده است.
شما لطف دارید.
ممنون

محبوب شنبه 13 دی‌ماه سال 1399 ساعت 02:51 ب.ظ

سلام و خسته نباشید به شما.
پست خیلی خوبی بود. ممنونم. :‌)
تونی مریسون یکی از مورد علاقه های منه. خوشبختانه تمام رمان هاش رو خوندم. منتظرم مطلب بعدی را در مورد دلبند( محبوب) بخوانم. به نظرمن محبوب بهترین نوشته ش بود. و بعد سرود سلیمان .

سلام و عرض ادب
امیدوارم از پس بیان حق مطلب برآیم.
ایشالا به مرور باقی آثارش را هم خواهم خواند. اتفاقاً سرود سلیمان را دارم و محتمل‌ترین گزینه برای سال آینده یا پس از آن است.
ممنون

ماهور شنبه 13 دی‌ماه سال 1399 ساعت 07:04 ب.ظ

سلام
وقت بخیر
چه جملات باحالی تو تصویر از موریسون آوردید
این کتاب دلبند که خیلی خوب بود.
مخصوصا خوانش دوم که همه‌ی پازلها سر جاشون قرار میگرفتند.
جاز به همین اندازه خوب بود؟ دوست دارم کتابهای دیگرشم بخونم.

سلام بر رفیق کتابخوان
وقتتان به خیر.
جملات باحال زیاد داشت ولی این دو را انتخاب کردم از میان گزینه‌ها. ممنون که اشاره کردی.
واقعاً بدون دور دوم یک جورایی در حق روایت ظلم کرده‌ایم. دور دوم خیلی خوب بود.
مدتها از زمان خواندن جاز گذشته است و قادر به مقایسه نیستم اما به خوبی یادم هست که آن زمان خیلی سورپرایز شده بودم. به دوستان زیادی توصیه کردم آن کتاب را. نمی‌دانم آنها هم به همان اندازه لذت بردند یا خیر اما من واقعاً دوستش داشتم.
اگر در کتابخانه یافتید درنگ نکنید. (توصیه مخصوص به شما)
ممنون

مهرداد چهارشنبه 17 دی‌ماه سال 1399 ساعت 11:26 ق.ظ http://ketabnameh.blogsky.com

سلام
ممنون بخاطر این معرفی خوب از این نویسنده.
اولین بار با یادداشتت درباره جاز با تونی موریسون آشنا شدم.
فکر می کنم قصد داشتی لینک یادداشت جاز را در انتهای این یادداشت قرار بدهی که گویا انجام نشده.

سلام بر مهرداد
یاد جاز به خیر.
ممنون از تذکر... درستش کردم

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد